In Vallee del Sol

We willen de bergen in en hebben iets op het oog. We boeken niet; niet nodig denken we want er is plek zat. Met de bus, we moeten overstappen maar we weten niet precies waar we moeten zijn. De buschauffeurs zien ons aankomen; in gebrekkig Spaans met een foto op de Iphone met de locatie denken we het te redden. We hebben de chauffeurs nodig om onze bestemming te komen. Fijn dat ze ons zo goed geholpen hebben. En dan staan we met onze rolkoffers op een onverharde gravelpad met flinke keien. Hobbel de hobbel maar we arriveren bij de Nomade Mountain Lodge. Edguardo is verbaasd ons ze zien maar heeft gelukkig plek voor ons. Deze lodge blijkt een voortreffelijk uitgangspunt voor ons te zijn. We worden meteen uitgenodigd ’s avonds buiten mee te doen met een echte Argentijnse bbq, waar we volmondig ja tegen zeggen. We slaan niks af behalve vliegen. Er zijn nog 2 gasten nl Damian (Argentijn) en Giovanna (Venezolaans). Zij doen ook mee met de bbq en wat een spektakel. Edguardo begint om 20.00 uur met het vuur, anderhalf uur later kunnen de chorizoworsten en het rundvlees erop. Het vlees is enorm en zeker een kilo of 5. Dan 1,5 uur wachten maar gelukkig is er altijd weer de Malbec. Eerlijk is eerlijk; het is ontzettend lekker. En dat zeggen wij die haast nooit vlees eten. Het kampvuur is leuk voor de entourage maar biedt geen warmte. We hebben het koud maar wel een geweldige avond.

De volgende dag nodigen Damian en Giovanna ons uit met hun mee te geen op roadtrip. We doen verschillende bestemmingen aan; de pas naar Chili, de hoogste berg Aconcagua van Zuid-Amerika, de Incabrug en tot slot gaan we naar de 7-kleuren berg. Mathieu en ik zitten heerlijk achterin de auto te genieten van al die majestueuze bergen en valleien. Giovanna heeft nog nooit sneeuw gezien en bij de Aconcagua, die deels met sneeuw bedekt is, gaat ze helemaal uit haar dak. Er worden honderden foto’s gemaakt en ze kan er maar geen genoeg van krijgen. Als een kind zo blij en dat werkt aanstekelijk.

Het hoogtepunt vinden we toch wel de berg met de 7 kleuren. We wandelen er uren op en rond en ontdekken telkens weer andere tinten groen, geel, rose, rood en paars. In de zon al wonderschoon maar als de avond valt dan zijn de kleuren nog intenser. Mooi en voldaan terug naar onze lodge.

Het feest is nog niet over want de dag erop trekken we er weer op uit met onze nieuwe vrinden. Ditmaal naar de natuurlijke warmwaterbronnen zo’n 60 km verderop. Mooi gelegen aan de rivier de Mendoza in een prachtige canyon. Er zijn verschillende warmtebaden, zowel binnen als buiten. Wederom stervenskoud maar de zon schijnt volop. Bijzonder voor deze tijd van het jaar horen we. De baden zijn superwarm, wel nodig als je buiten bent. Het is winter dus niet druk in dit warmwatercomplex. Families met kinderen, bezoekers uit omringende landen Bolivia en Peru en alles gaat er heel gemoedelijk aan toe. Uiteraard zien we weer veel mensen die stukken vlees op de bbq leggen, die daar overal staan en waar je gebruik van kan maken. Mensen mogen ook hun eigen eten meenemen en dat hebben wij ook gedaan. Lekkere brood met kaas en tomaat en paprika. Heerlijk.

We badderen de hele dag in alle baden en voelen ons helemaal schoon en Zen als we vroeg in de avond terug gaan naar onze lodge.

We hebben het erg naar ons zin in dit bergdorpje en maken nog 2 prachtige bergtochten. We kunnen niet langer blijven dan vrijdag omdat dan de hele lodge verhuurd is. Het is namelijk een nationale feestdag; de dag van de Argentijnse vlag. En dat betekent dat de Argentijnen een lang weekend vrij hebben en wij gaan weer door.

Op naar Chili.