Aan de zuidkust

We zetten ons tentje op onder de olijvenbomen op de Kas Kamping, net buiten het dorp. We staan aan het water met mooi uitzicht op het toeristisch plaatsje, dat omsloten is door de bergen. Daardoor behoudt het zijn intieme karakter ondanks de vele toeristen. We staan aan het water; rotsen waar ze mooie plateau's op hebben gebouwd zodat je toch het water in kunt en kunt zonnen onder de bomen of parasols. We vinden een paar achtergelaten boeken op de camping en je hoort ons niet meer. Behalve om nog een bier te bestellen ...

Op vrijdag is hier de weekmarkt, we zijn er op tijd. Iedereen is er en er wordt van alles verkocht. Zowel de Turken als de toeristen komen erop af. We kopen fruit en groentes en drinken veel kopjes thee. Alles om nog maar niet weg te hoeven.

Tijdens de trek hebben we ons voorgenomen om een boottocht te gaan maken. Het leek ons geweldig om ons te laten verwennen aan boord en, liggend, alles eens te aanschouwen. Temeer daar ik (Marian) dit zo'n 25 jaar geleden al eens gedaan het met Ercan, mijn toenmalige vriend. We verkennen het dorp en gaan op zoek naar het juiste aanbod voor ons en dat vinden we bij Dennis met zijn boot. We vertrekken 's morgens om 10 uur met 30 anderen, iedereen heeft zijn eigen matras om op te liggen. We laten het ons mooi welgevallen en strijken neer op ons platje. Heerlijk mrt die wind.
Een uurtje varen, dan zwemstop, dan weer varen naar een plek waar je kunt snorkelen en zwemmen. Ondertussen wordt de lunch bereidt; vis of kip en verder lekkere Turkse gerechten en salades. We passeren verschillende eilanden waar onze gids in gebrekkig Engels het een of ander over verteld. Er was ons bij het boeken een gids annex kok beloofd die, naast Engels en Turks, ook Nederlands zou spreken. We weten niet wat er met hem gebeurd is maar die heeft in ieder geval niet deze trip geboekt. Mooie verkooptruc. Gelukkig maar dat we nog wat van de som hebben afgepingeld.
Een belangrijk onderdeel van de tocht is Kekova Island, waarvan 2500 jaar geleden halve dorpen in zee verdwenen bij een aardbeving. Deels boven en deels onderwater zien we de restanten van deze beschaving lang geleden.
De volgende stop is Simena, aan het vaste land. Een bloemenrijk plaatsje waar elke dag tientallen toeristenboten aanleggen om het oude kasteel te zien en de restanten van de Lycische periode. Ook hier tientallen stalletjes met moekes die dezelfde souvenirs verkopen; wij zijn niet geïnteresseerd.
Wel in het home made ijs, we gaan voor 4 bolletjes. Jammie.
Tegen zessen komen we weer terug in Kas. Het was heerlijk. We slenteren nog wat rond en eten nog wat. We zoeken dan altijd een klein restaurantje uit waar de Turken zitten. Daar schuiven wij bij aan.

De volgende dag doen we rustig aan. Lekker ontbijten, nog een bakkie koffie en dan naar het dorp voor wat boodschappen. Kan je zo druk mee zijn. Ticket kopen om de andere dag naar Cappadocie te gaan, gasbusjes zoeken, telefoon zoeken om onze moeders te bellen. Dan uitrusten aan een klein kiezelstrandje vol met Turkse jongens en families. Van alles te zien; we komen ogen te kort.